Monsieur Minimal -Smile

Δεν θα ξεφύγω από το ύφος της προηγούμενης ανάρτησης, όσων αφορά τους αξιόλογους νέους καλλιτέχνες που ξεπηδάνε σιγά σιγά στην ελληνική μουσική σκηνή , η οποία αν εξαιρέσεις το ίδιο και ξαναματα - ίδιο ελαφρολαικό είδος , βρίσκεται σε μια περίοδο γονιμότητας κατά την γνώμη μου.
Ο πρώτος λόγος που με οδήγησε σε αυτή την ευχάριστη διαπίστωση , ήταν ο Monsieur Minimal η αλλιώς Χρήστος Τσιτρούδης ,όταν πριν από μερικούς μήνες άκουσα τα τραγούδια του, μέσα απο την σελίδα του στο MySpace. Διαβάζοντας κανείς το βιογραφικό του ,ανακαλύπτει πως ο ήχος του έχει ξεπεράσει τα σύνορα της χώρας μας με καλές επιδόσεις, νομίζω δικαιωματικά.Αν με ρωτούσε κανείς αν υπάρχει κάποιος που παίζει indie -pop με στοιχεία electronica στην Ελλάδα , μιας και έτσι περιγράφει ο ίδιος την μουσική του , θα έλεγα με βεβαιότητα σχεδόν - Όχι.
Και όμως υπάρχει. Και μέσα από τις μελωδίες του κατάφερε να ξυπνήσει μέσα μου ένα πλήθος συναισθημάτων .Αν η μουσική είναι ενα feeling όπως λένε - ένα συναίσθημα, ο ήχος του κατάφερε να με αγγίξει . Από εκείνη την επίσκεψη μου στη σελίδα του και μετά από ώρες ακρόασης, μου είναι ιδιαίτερα δύσκολο να ξεχωρίσω κάποιο τραγούδι του. Το smile έγινε ο ήχος που έχει το ξυπνητήρι μου - μου φτιάχνει την μέρα. Το love is a circle έγινε φάρμακο σε ένα δύσκολο χωρισμό ενώ το love story , έγινε ο ήχος κλήσης του κινητού μου.
Είναι ευχάριστο το γεγονός ότι αρκετά ραδιόφωνα τον εντάσσουν στα playlists τους αλλά και το ότι η δημοτικότητα του ανεβαίνει. Ίσως αυτό δηλώνει πως κάπου εκεί έξω υπάρχουν κάποιοι που ζητάνε και επικροτούν τέτοιες προσπάθειες .Εύχομαι να πληθύνουν

Περισσότερα για τον Monsieur Minimal θα βρείτε ΕΔΩ






Listen and Feel...Feel and Listen...