Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2012

Panic! at the Disco - I Constantly Thank God For Esteban

Καλησπέρα καλέ μου αναγνώστη - ακροατή.Δεν θα σου πω πολλά σήμερα. άλλωστε είναι μέρα ξεκούρασης και για εσένα και για εμένα.Η μουσική όμως πάντα μουσική.Δεν γίνεται αλλιώς..
Για το σημερινό post σου έχω τους Panic at the Disco.Πολλοί τους σημαδεύουν - κατατάσσουν  ( ξέρεις την γνώμη μου για τις ταμπέλες στην μουσική)  ως pop Punk ,άλλοι ως Emo pop ,άλλοι ως emo Punk, baroque pop  και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο.Είναι απο το Las vegas  ( εκεί στην μέση της ερήμου που κάποιος πήγε και έχτισε τεράστια ξενοδοχεία και χλιδάτα καζίνο) και ιδρύθηκαν το 2005.Από το 2009 που αποχώρησαν δύο από τα ιδρυτικά τους μέλη, είναι πλέον μουσικό ντουέτο.Brendon Urie ( φωνητικά, κιθάρα, μπάσο, πλήκτρα ,πιάνο ) και Spencer Smith ( τύμπανα,κρουστά).
Τρία album μέχρι τώρα ,το πρώτο που ηχογράφησαν όταν ακόμα ήταν μαθητές , με αιχμή του δόρατος το κομμάτι  I write sins not tragedies , έγινε διπλά πλατινένιο.Το δεύτερο με τίτλο Prety Odd  του 2008  που ξεπέρασε κάθε προσδοκία στις πωλήσεις και το Vices &  Virtues  του 2011 ( το πρώτο ως ντουέτο) που και αυτό πούλησε 56.000 αντίτυπα μόνο την πρώτη εβδομάδα.Δύο υποψηφιότητες για Grammy, υπέρ αρκετές για τα MTV awards και κάποια τηλεοπτικά βραβεία κοσμούν την τροπαιοθήκη τους μέχρι στιγμής.Οκ, καταλαβαίνεις φυσικά καλέ μου αναγνώστη - ακροατή πως η μουσική τους είναι χτισμένη για το ευρύτερο καταναλωτικό  κοινό.Ηλικίες από 14 -25 στεγνά..Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει ουσία και βάθος στην μουσική τους.Δεν θέλω να πω αυτό.Απλά πιστεύω πως η ωριμότητα στον ήχο τους είναι ένα στοιχείο που απουσιάζει ουκ ολίγες φορές.Καταφέρνουν   όμως να  δείχνουν δείγματα πιθανής μελλοντικής βελτίωσης.Τι ξέρουμε όλοι ότι κάνει η ελπίδα   τελευταία ; Αυτό ακριβώς.
Επέλεξα το  I Constantly Thank God For Esteban ,κομμάτι μέσα από τον δεύτερο τους δίσκο γιατί πιστεύω πως είναι από τις καλύτερες τους στιγμές  αλλά και γιατί νομίζω πως αποτελεί την προσωπική τους  στιχουργική κατήχηση , το δικό τους  μουσικό κήρυγμα.Δείγμα απο αυτό το κάτι παραπάνω που έλεγα πριν.
Σε χαιρετώ καλέ μου αναγνώστη - ακροατή .Τα λέμε πάλι αύριο εδώ στην δισκοθήκη μου , με μια νέα μουσική θεματική ενότητα.

Listen and Feel...Feel and Listen...

Δεν υπάρχουν σχόλια: