Κάθε φορά που επιστρέφω μετά από τόσο καιρό σε αυτό το blog , πραγματικά νοιώθω τύψεις.Μου έρχεται να σκύψω το κεφάλι ,λες και δεν μπορώ να αντικρίσω την οθόνη του υπολογιστή στα μάτια...
Ελα όμως που δεν είναι στο χέρι μου.Ο χρόνος ο ελεύθερος είναι κάτι τόσο μα τόσο πολύτιμο...
Στο κυνήγι για τα προς το ζειν σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς δεν προλαβαίνεις να κάνεις αυτά του αγαπάς ,αυτά που θέλεις.Παρα μόνο αυτά που πρέπει.Αυτά που μπορείς.
Όση ώρα γράφω για απώλεια ελεύθερου χρόνου και για ξέφρενους ρυθμούς ζωής μου ήρθε στο μυαλό πιστεύω το κατάλληλο τραγουδι.. και δεν θα μπορούσε να είναι άλλο απο το αν κοιμηθώ νωρίς του ξεχωριστού και ιδιαίτερου Λούκυ Λουκ των ελλήνων, Λουκιανού Κηλαιδόνη.
Ταλαντούχος,εκφραστικός, με χαρακτηριστικό ύφος και πάθος..Σίγουρα του άξιζε μια καλύτερη θέση στα καλλιτεχνικά δρώμενα της χώρας η για να το θέσω πιο εύστοχα .Σίγουρα άξιζε στα τραγουδια του να ακουστούν αλλά και να τραγουδηθούν περισσότερο.
Αλλά όπως όλοι ξέρουμε αυτή εστί η Ελλάς.Χώρα παράξενη παιδί μου, με την δική της λογική.
Αυτό το τραγούδι ειλικρινά είναι επίκαιρο όσο ποτέ...
Υ.γ - Αγαπητό μου blog θα προσπαθώ να γράφω πιο πολύ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου